Profaí

T0001 · 20-10-2014 12:01am #1

If anyone gets a chance could they proofread this for me and correct the mistakes. Thanks

Beidh mé ag plé an gearrscéal ‘An Seamlas’ le Seán MacMathúna.
Ar an gcéad dul síos, déarfainn go dtús ghruama tús an scéal sin. Cloisimid ‘cogadh’ sa chéad line. Athraím go raibh an ‘cogadh thart’ ach fás, tá sé coscrach. Measaim go bhfuil marbhántacht le feiceáil sa dtús freisin. Deirtear go ‘d’fhan an trathnóna ina staic;’. Ní thugann sé dóchas dom. Ainneoin an oscailt an-ghearr, leagann sé an t-atmaisfeár don scéal atá le teacht.
Tá an scéal mealltach gan dabht. Foghlaimid go bhfuil athair Colm marbh. Ba mhaith leis a mhadra a mharú toisc go bhfuil sé tinn agus níl aon leigheas air. Tagann sé go dtí Tadhg Ó Muirí. Fiafraigh sé dó a ghadhar a mharú. Foghlaimid go throid Tadhg agus athair Colm le chéile i rith na dtrioblóide. Ar dheireadh, scaoil Colm a ghadhar le gunna.
Tá réimse leathan téama le feiceáil sa gearrscéal seo. An téama is mó, dar liom, ná shoineantacht do Cholm. B’fhéidir go chiall Cholm a soineantacht nuair a d’éirigh éirim ann a ghadhar a mharú. De ghnáth tá neamhchiontach chomhcheangal leis an óige agus aineolas. Áfach, tógann an tsochaí neamhchiontach as dhaoine óige. Anois is arís ciallann daoine a neamhchointach nuair a básann daoine fásta. Is léir ón scéal go ghoid socháí neamhchiontach as Cholm. Tá a athair marbh agus dá bhrí sin, chiall Colm a neamhchiontach.
Deirtear go bhfuil grá le feiceáil sa scéal sin freisin. Gan amhras tá grá idir Colm agus a mhadra Reics. Go deimhin, gránn Colm a mhadra agus tá sé ullmhaithe Reics a mharú toics go bhfuil sé tinn.
Is dóigh liom go bhfuil an scéal sin réalaíoch. Is aoibheann liom an réalachas atá sa scéal seo. Tá an scéal sin meallach gan amhras. Tá an plota réalaíocha agus taitneamhach. Ceapaim go bhfuil sé éasca á léamh.

Insect Overlord · 20-10-2014 12:08am

I should have a chance to correct it in the morning. What's it for?

T0001 · 20-10-2014 12:17am

It's optional homework for Irish. If that's not allowed then no bother. Just wanted to check.

Insect Overlord · 20-10-2014 12:27am

T0001 wrote: »

It's optional homework for Irish. If that's not allowed then no bother. Just wanted to check.

I'm usually not a fan of homework threads, but seeing as you've actually written the piece yourself I'm happy to let this one run.

Insect Overlord · 20-10-2014 12:31am

What I will say now (before looking at grammar/verb tenses/spelling) is that your closing paragraph needs a bit of work. You use the word "réalaíoch" a few times without actually describing any of the things you find realistic.

Pick out one or two images to back up that point and use those to replace either the first or the second sentence of that paragraph (just like you did by using images of the character's love for Rex in the previous paragraph).

T0001 · 20-10-2014 11:22am

I've gone through the essay again and made correction. If someone would like to point out other errors and let me correct them i think that would be more beneficial.

Beidh mé ag plé an gearrscéal ‘An Seamlas’ le Seán MacMathúna.
Ar an gcéad dul síos, déarfainn go tús gruama tús an scéal sin. Cloisimid ‘cogadh’ sa chéad líne. Athraím go raibh an ‘cogadh thart’ ach fás, tá sé coscrach. Measaim go bhfuil marbhántacht le feiceáil sa tús freisin. Deirtear go ‘d’fhan an tráthnóna ina staic;’. Ní thugann sé dóchas dom. Ainneoin an oscailt an-ghearr, leagann sé an t-atmaisfeár don scéal atá le teacht.
Tá an scéal mealltach gan dabht. Foghlaimid go bhfuil athair Colm marbh. Ba mhaith leis a mhadra a mharú toisc go bhfuil sé tinn agus níl aon leigheas air. Tagann sé go dtí Tadhg Ó Muirí. Fiafraigh sé dó a ghadhar a mharú. Foghlaimid go troid Tadhg agus athair Colm le chéile i rith na trioblóide. Ar dheireadh, scaoil Colm a ghadhar le gunna.
Tá réimse leathan téama le feiceáil sa ghearrscéal seo. An téama is mó, dar liom, ná soineantacht do Cholm. B’fhéidir go caill Cholm a soineantacht nuair a d’éirigh éirim ann a ghadhar a mharú. De ghnáth tá neamhchiontach chomhcheangal leis an óige agus aineolas. Áfach, tógann an tsochaí neamhchiontach as daoine óige. Anois is arís cailleann daoine a neamhchiontach nuair a básaíonn daoine fásta. Is léir ón scéal go goid sochaí neamhchiontach as Cholm. Tá a athair marbh agus dá bhrí sin, chiall Colm a neamhchiontach.
Deirtear go bhfuil grá le feiceáil sa scéal sin freisin. Gan amhras tá grá idir Colm agus a mhadra Reics. Go deimhin, gránn Colm a mhadra agus tá sé ullmhaithe Reics a mharú toisc go bhfuil sé tinn.
Is dóigh liom go bhfuil an scéal sin réalaíoch. Is aoibhinn liom an réalachas atá sa scéal seo. Tá an scéal sin meallacach gan amhras. Tá an plota réalaíocha agus taitneamhach. Ceapaim go bhfuil sé éasca á léamh. Cruthaíonn an t-údar íomhánna áille réalaíoch sa ghearrscéal seo. Feicimid go minic íomhá faoin Reics. An madra beag agus é tinn. Táim ábalta baint a dhéanamh leis na charachtair sa scéal.

Insect Overlord · 20-10-2014 1:20pm

T0001 wrote: »

Beidh mé ag plé an ghearrscéil ‘An Seamlas’ le Seán MacMathúna.

Ar an gcéad dul síos, déarfainn gur tús gruama is ea tús an scéil seo. Cloisimid ‘cogadh’ sa chéad líne. Athraím Airím go raibh an ‘cogadh thart’ ach fás, tá sé coscrach. Measaim go bhfuil marbhántacht le feiceáil sa tús freisin. Deirtear go ‘d’fhan an tráthnóna ina staic’. Ní thugann sé dóchas dom. Ainneoin an oscailt an-ghearr, leagann sé an t-atmaisféar don scéal atá le teacht.

Tá an scéal mealltach gan dabht. Foghlaimímid go bhfuil athair Choilm marbh. Ba mhaith leis a mhadra a mharú toisc go bhfuil sé tinn agus níl aon leigheas air. Tagann sé go dtí Tadhg Ó Muirí. Fiafraíonn sé dó de a ghadhar a mharú. Foghlaimímid gur throid Tadhg agus athair Choilm le chéile i rith na trioblóide. Ar dheireadh, scaoileann Colm a ghadhar le gunna.

Tá réimse leathan téamaí le feiceáil sa ghearrscéal seo. An téama is mó, dar liom, ná soineantacht do Choilm. B’fhéidir go gcailleann Colm a shoineantacht nuair a éiríonn éirim ann a ghadhar a mharú. De ghnáth tá neamhchiontacht chomhcheangailte leis an óige agus aineolas. Áfach, Tógann an tsochaí neamhchiontacht as daoine óige, áfach . Anois is arís cailleann daoine a neamhchiontacht nuair a bhásaíonn daoine fásta. Is léir ón scéal go goideann an tsochaí neamhchiontacht as Choilm. Tá a athair marbh agus dá bhrí sin, cailleann Colm a neamhchiontacht.

Deirtear D'fhéadfaí a rá go bhfuil grá le feiceáil sa scéal sin seo freisin. Gan amhras tá grá idir Colm agus a mhadra Reics. Go deimhin, gránn Colm a mhadra agus tá sé ullmhaithe ullamh Reics a mharú toisc go bhfuil sé tinn.

Is dóigh liom go bhfuil an scéal sin seo réalaíoch. Is aoibhinn liom an réalachas atá sa scéal seo. Tá an scéal sin seo mealltach gan amhras. Tá an plota réalaíoch agus taitneamhach. Ceapaim go bhfuil sé éasca á léamh. Cruthaíonn an t-údar íomhánna áille álainn réalaíocha sa ghearrscéal seo. Feicimid go minic íomhá faoin Reics. An madra beag agus é tinn. Táim ábalta baint a dhéanamh aontú leis na carachtair sa scéal.

I think I've got them all, but another reader might spot others.

The tuiseal ginideach comes up a few times (Colm's father/dog/innocence => ____ Choilm; start of the story => tús an scéil; discussing the story => ag pl é an scéil.)

Airigh = sense/feel. Aithris = tell/recite/narrate.

Foghlaim is an unusual verb. Revise the endings of it in the Aimsir Láithreach/Fháistineach.

I've put a few verbs into the present tense as well. When writing about a text, it's usually easier to keep the examination in the present tense. Don't switch between the present and the past; stick with one or the other.

Neamhchiontach: innocent.
Neachchiontacht: innocence.

"Áfach" isn't usually used at the start of a sentence, even though it's used to mean the same as "however" in English.

Seo = this. Sin = that. (Usually anyway!)

"Deirtear" = it is said.
"D'fhéadfaí a rá" = it could be said/one might say

Gumbi · 20-10-2014 1:40pm

Airím go raibh an ‘cogadh thart’ ach fás.

raibh...ach. The ach requires a negative to make sense to mean "only" (assuming that's what oyu mean by it?).

Airím nach raibh sa 'cogadh thart' ach fás. (Also not leniting cogadh after sa due to it being in quotes).

toisc go bhfuil sé tinn agus níl aon leigheas air.
toisc go is implied after agus again, thuis it demands nach bhfuil just as sé tinn demanded go bhfuil.

toisc go bhfuil sé tinn agus nach bhfuil aon leigheas air. You can put both in the past tense by changing bhfuil to raibh in both cases, buth bhfuil works fine too.

De ghnáth bíonn an neamhchiontacht chomhcheangailte leis an óige agus (leis an) aineolas.
Bíonn is important here because you're making a general statement (true at all times) as opposed to a statement being true at one point specifically. Repeating the leis an is optional but makes for nicer reading and is better Irish.

Is léir ón scéal go ngoideann
Eclipsis is the word I believe?

tá sé ullamh Reics a mharú TSF mistake? Not sure really. I definitely don't like that phrasing though. I would say something like Tá sé réidh le Reics a mharú or something to that effect.

Ceapaim go bhfuil sé éasca é a léamh.

íomhánna [áille álainn] réalaíocha. Just a question for An File here. Did you stick to the singular due to it being a collection noun plural or something like that?

Just some corrections! There might be more. Any input welcome, am rushing off to college!

Insect Overlord · 20-10-2014 1:55pm

Gumbi wrote: »

Airím go raibh an ‘cogadh thart’ ach fás.

I'd say "fás" was a typo. It should say "fós". (But yet...)

Gumbi wrote: »

toisc go bhfuil sé tinn agus nach bhfuil aon leigheas air. You can put both in the past tense by changing bhfuil to raibh in both cases, buth bhfuil works fine too.

Good point!

Gumbi wrote: »

Is léir ón scéal go ngoideann
Eclipsis is the word I believe?

You're probably right there. I'd find it difficult to pronounce "go ngoideann" out loud, but "go" is definitely supposed to take an urú.

Gumbi wrote: »

tá sé ullamh Reics a mharú TSF mistake? Not sure really.

Ullamh is an adjective so I think it's alright to use it that way. "Tá sé tinn/mór/dearg/fuar" etc would all be fine, unlike "Tá sé fear".

Gumbi wrote: »

íomhánna [áille álainn] réalaíocha. Just a question for An File here. Did you stick to the singular due to it being a collection noun plural or something like that?

That's just a mistake on my part.

OP had it correct.

Gumbi · 20-10-2014 2:08pm

I had a feeling I was wrong about the TSF, just not familiar with that phrasing!

Also, damn grammatical vocab!

Insect Overlord · 20-10-2014 2:36pm

Gumbi wrote: »

I had a feeling I was wrong about the TSF, just not familiar with that phrasing!

Also, damn grammatical vocab!

Ullamh and ullmhaithe is an awkward one, in fairness! I think the Irish Boy Scouts use "Bí ullamh" (Be prepared!) as their motto. I'd use "ullmhaithe" to describe a room or a table or a meal, for example, that had been prepared. The people on Gaeilge Amháin on Facebook might be able to explain it better than myself.

I'm putting together a list of terms and phrases for grammar/syntax stuff if you want me to email it on to you.

AnLonDubh · 20-10-2014 3:12pm

An File wrote: »

Ullamh and ullmhaithe is an awkward one, in fairness! I think the Irish Boy Scouts use "Bí ullamh" (Be prepared!) as their motto. I'd use "ullmhaithe" to describe a room or a table or a meal, for example, that had been prepared.

Ullamh is an adjective, ullmhaithe is a verbal adjective, to be completely technical we say that adding ullmhaithe (or any verbal adjective) to a sentence
gives it a resultative aspect.

Basically ullamh is "prepared" where as ullmhaithe is "has been prepared" as you said.

(The only technicality is that "has been" in English and verbal adjectives in Irish don't quite line up in use, the English construction is used in four scenarios, but the Irish one in only two of those four. I can explain if anybody is interested.)

Profaí

Comments