scéal - cabhair liom ?

ChromosomeT

dia daoibh! could anyone give me feedback on this and maybe help me add a bit more blas to it? it's on the theme imní/díoma/éadóchas. thanks in advance.

Ní raibh leoithne gaoithe sa spear nuair a thug me sracfhéachaint amach an fhuinneog trí leath shúil. D’fheach mé ar mo chlog agus bhí sé a cuig a chlog ar mhaidin. Bhí an teach chomh ciúin le luch mar bhí gach duine ina gcoladh go sámh. Ní raibh mé abálta aon rud a dhéiceail ach mo mála mór líonta sa chúinne.Rug me greim fíochmhar ar an mála agus bhí me reidh. Bhí me ar bhuile le mo mháthair mar dúirt sí liom go raibh sí I ndeireadh na feide liom agus gur fadhb mór me sa chlann.

Go tobann, léim me de gheit mar bhí mo dhearthair ó gag stanadh orm. Chuir sé cúpla céist orm faoin áit a riabh mé ag dul. Leath mo shúile le deora agus d’fhág mé slán leis. Ag dul amach an doras ar mo bharraicíní bhí me ag déanamh iarracht na deora a choimead istigh ach theip orm. Ach ní raibh mé ábalta fanacht sa teach sin a feadh nóimead eile.

Ba shíoraíocht liom féín an turas ó stad an bhus go dtí an bád farantóireachta. Bhí an áit plódaithe le gach cineal duine agus tháinig uaigneas orm ach phioc mé suas mo mhisneach agus chuaigh mé ar bord. Bhí tuirseach an domhain or magus shuigh mé síos chun mo scíth a ligint. Níor thuisce go raibh mé I gcoladh domhain agus bhí mé ag baint taitneamh as an gcathaoir mór compórdach.

Sar I bhfad shrioc mé Sasana ach cén áit? Ní riabh fhios agam bhí an oíche ag titim go tapa mar chaith mé an chuid is mó den am ag cuardach lóistín. Bhi me fluich go craiceann, préacht leis an bhfuacht agus bhí easpa airgead orm. Gheal m’aghaidh nuair a thug mé faoi deara fógra mór I bhfuinneog teach tábhairne. Chuigh me isteach lán le gliondar ach d’athraigh me mo phort nusir a chuala me an praghas ar oíche amháin.



Stop mé I leac dorais den chéad oíche agus bhí me I bponc ceart. Bhí me a crith leis a bhfuacht agus gan amhras ar bith bhí mé scanraithe I mo bheatha. Thosaigh me ag smaoineamh ar mo chlann sa bhaile agus iad ina gcoladh go sámh I leaba tirim. Bhí a lán torann agus deatach timpeall na háite agus níor mhothaigh me compordach ar chor ar bith.

An mhaidin ina dhiaidh sin dhúisigh me le scread coscán. Bhi gach duine ag brostu ar obair agus bhí na paistí ag dul ar scoil chomh maith. Bhí boladh breán uaim faoin am seo agus chaith mé an lá ar fad ag baint trial as post a fháil ach ar an drochuair theip orm. Tar éis cúpla la ní raibh post ar bith agam agus ní raibh a lán airgead fágtha agam ach oiread.

Chaith mé breis is dhá uair a chloig ag stánadh ar an trácht agus pian díochmhar I mo bholg leis aan ocras. Tar éis tamaill thus mé faoi deara bean beag aosta ag druidim liom. Thosaigh sí ag caint liom faoin a saol agus tabhacht an chlann freisin. D’inis mé mo scéal di agus bhí a fhios agam gur duin tuiscineach cliste í. Thug sí comhairle maith do magus tar eis cúpla uair bhí me ar an mbád abhaile.

Nuair a shroic me an teach bhí mo dhearthair ó gag súgradh sa ghairdín. Ba bheag nár this sé I laige nuair a chonaic sé mé. Rith se i mo threo agus thug sé póg mór dom. Bhí faoiseamh an domhain ar mo mháthair ach ag an am chéanna bhí sí ar buile liom. Thug sí íde na muc is na maidrí dom. Gan amhras ar bith chodail mé go sámh an oíche sin.